De 22e begint kalm. Maar gaandeweg komt er meer wind en wordt het sportief zeilen. Ik heb mooie dingen gelezen over wandelen op Hidra dus kom maar op. Even opletten op de vele zalmkwekerijen hier (gele boeien). Met een paar flinke slagen kom ik onder de lij van het eiland. Doordat dit de buitenste eilanden zijn staat er een flinke deining. Als ik de smalle baai van Midre Kalvekilen invaar daalt er een weldadige rust en stilte over me. Opeens is het ook warm doordat de wind weg is gevallen. De pilot had al aangegeven dat het erg smal zou zijn. Nou dat is niet overdreven. Ik twijfel enorm. Toch gooi ik het anker uit en vaar met de bijboot even rond. Ik kan geen haken op de rotsen vinden. Ik besluit tot een experiment en breng met de bijboot het hekanker uit. Zo ligt Skik voor en achter vast en kan ze niet naar de oevers zwaaien. Tenminste, als de ankers houden natuurlijk….
Als ik de volgende dag ga wandelen zie ik aan de andere kant van het eiland een veel ruimere baai. Nou ja. De wandeling is prachtig. Ik klim naar 300 meter hoogte en geniet van een prachtig uitzicht. De afdaling is ook lastig en ik kom best wel moe aan bij Skik. Maar ik ga niet aan boord voordat ik een hele serie foto’s heb gemaakt van deze prachtige ankerplek.
