Nog even de diesel en het water bijgevuld en rond koffietijd rustig vertrekken. Geen planning, gewoon zo noordelijk mogelijk komen. Misschien kan ik de oversteek maken maar als het tegenzit kan ik wellicht naar Schotland. We zien het wel. In de eerste middag, als het wat ruig wordt heb ik even een mentale dip. Geeft niets, als je er maar weer uit komt. Ik kan aardig hoogte lopen en kan ergens naar de Noorse westkust komen met deze koers. De zee is hier eerst en vooral ontzettend leeg! één grote plas, zonder veel scheepvaart. Misschien geen oceaan, maar een o-zee-aan bedenk ik. Later lees ik dat de romeinen het wel een oceaan noemden. Ik kom lekker in een slaapritme van 20 minuutjes per keer. Af en toe wordt ik eerder wakker als de boot een rare beweging maakt.
