Nee, Deus non vis eam, ben ik bang. Mijn zoon vroeg al of ik soms een heks boos heb gemaakt. Het is toch echt onvoorstelbaar. Ik wacht op een reservetandwiel voor de schootlier en dan draait de frees van de fabrikant in elkaar. Nadat meerdere pogingen om de watertank te repareren mislukten, heb ik PUR ingezet. Naar zeggen het laatste maar absolute redmiddel. Mooi niet. na het vullen lekt de tank weer.
Omdat ik toch nog in het land was, kon ik gisteren de show van de kleinkinderen in het jeugdcircus bijwonen. Dat was leuk. Maar natuurlijk lagen de treinen tussen Harlingen en Akkrum er uit en moest ik met de bus. Netjes geregeld hoor, daar niet van. Maar de reis wordt er wel een stuk langer van. Toch verbaasde me het niet. Niet op dze reis waar alles tegenzit.
Ik ga nu het enige juiste doen met de tank. Tank leeg en droog; laagje epoxy op de bodem; laagje drinkwaterseal daar overheen (vindt ik wel een prettige gedachte); drogen en dan moet het echt opgelost zijn. Had ik beter direct zo kunnen doen.
Maar lieve vrienden, ik blijf me beseffen dat miljoenen (misschien wel miljarden) mensen mijn problemen heel graag voor die van hen zouden willen ruilen. Als de epoxy droogt ga ik lekker wandelen. Als de tank klaar is ga ik gewoon met 1 schootlier rond de waddenzeilen en dan hoor ik wel wanneer het tandwiel uiteindelijk klaar is. Dan heb ik gelukkig nog twee maanden! Het glas is half vol! (nu ja, om deze tijd van de dag geldt dat dan voorde koffiemok natuurlijk).
