To say the least, that is.
De nieuwe brandstofpomp arriveert pas maandag. Bovendien heb ik nog veel last van mijn hoofd. Het houdt me ook nog bezig, merk ik. Ik probeer het therapeutisch van me af te tekenen. Maar het lukt me niet goed om de herhaalde dreunen tegen mijn hoofd weer te geven. Onder een poging. Het leek wel of Rico Verhoeven even los ging op me. Zo’n klapperend zeil wekt als een zweep. De stalen ring en de knoop in de schoot geven de massa. Het is pech maar ook deels het gevolg van slordigheid. Het stemt me bij tijden somber. Heb ik wel de juiste instelling? Twijfelen hoort erbij, en leren van je fouten ook. Ik besteed de tijd aan poetsen en klussen. Allemaal dingen die ik in het voorseizoen had moeten doen. Het zal wel karma zijn?
Wel leuk was dat Joke me op kwam zoeken. Even gewandeld en lekker wezen eten. Ik hoop dat het morgen wil vlotten en dat ik weer naar buiten kan. Vrijdag bril ophalen in Den Helder en dan een nieuwe start.
